~ ΟΜΑΔΑ ΙΧΝΕΥΤΑΙ

Ξεκινώντας την κυριακάτικη εκδρομή μας αποφασίσαμε να κατευθύνουμε προς το φρούριο της Φυλής. Ο καιρός δεν ήταν και πολύ καλός στην αρχή, αλλά τελικά όχι μόνο δεν έβρεξε αντιθέτως μας έκανε και καλοκαιρία. Η συννεφιά από την άλλη μας είχε φτιάξει ένα απίστευτο soft σκηνικό ότι έπρεπε για καταπληκτικές φωτογραφίες. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε η κατασκευή του φρουρίου, φτιαγμένο περίπου στα 700 μέτρα, έχει μια πανοραμική θέα που είναι απίστευτη και ΜΟΝΑΔΙΚΗ για τα δεδομένα της Αθήνας.Το καλύτερο σημείο για να απολαύσεις την θέα, να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις είναι στη κορυφή του φρουρίου.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΗΣΕΤΕ.

Πως πάτε τώρα... Παίρνετε τη Λ.Φυλής όλο ευθεία, το δρόμο που πάει στις ταβέρνες, περνάτε τις ταβέρνες και συνεχίζεται για Μονή Κλειστών. Μόλις περάσετε τη Μονή Κλειστών θα δείτε ταμπέλες για το φρούριο. Κάνετε αριστερά στο χωματόδρομο και αφήνετε το αμάξι κοντά στη μπάρα. Προχωράτε 500 με 600 μέτρα και φτάσατε. ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΙΟΥ Ν38.13973 Ε23.63720

ΜΕΡΙΚA ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Τα ιστορικά στοιχεία είναι από την περιφέρεια Αττικής-δασαρχείο Πάρνηθας)

Το πιο γνωστό και το ωραιότερο είναι το «Κάστρο της Φυλής» (υψ. 687μ.) που βρίσκεται στην Δυτική Πάρνηθα. Στη θέση «Βουνό Φυλής» που βρίσκεται βόρεια του κάστρου αυτού υπήρχε παλιότερο κάστρο, ίχνη του οποίου δεν σώζονται σήμερα. Εκεί βρίσκονταν ο Αρχαίος Δήμος Φυλής που οι κάτοικοί του, οι Φυλάσιοι, ανήκαν στην Οινηίδα φυλή και φορούσαν λευκά ρούχα (Αριστοφάνης). Από το κάστρο αυτό ξεκίνησε η αντίσταση κατά του Πεισίστρατου τον 6ο π.Χ. αιώνα και αυτό κυρίευσε ο Θρασύβουλος με 70 στρατιώτες και ανέτρεψε το καθεστώς των τριάκοντα τυράννων των Αθηνών το 403 π.Χ. Το φρούριο αυτό λόγω της ακατάλληλης θέσης του εγκαταλείφθηκε και τον 4ο π.Χ. αιώνα κτίστηκε το νέο φρούριο Φυλής που σήμερα γνωρίζουμε, το οποίο βρίσκεται σε καίρια θέση και παρουσιάζει εξαιρετική θέα. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ενιαίο αμυντικό σύστημα που οργάνωσαν οι Αθηναίοι μετά την ήττα τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Η οχύρωση είναι κτισμένη σε ένα φυσικό ισόπεδο με ακανόνιστο ελλειπτικό σχήμα. Είχε δύο κεντρικές πύλες που είναι διατηρημένες σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Υδρευόταν από τέσσερις πηγές στα βόρεια, ενώ διέθετε αρκετές δεξαμενές νερού για την περίπτωση πολιορκίας.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΕ HD ΑΝΑΛΥΣΗ

Ταραξάκο, Πικραλίδα ή αγριοράδικο

Υπάρχει παντού, σε λιβάδια, ακαλλιέργητες εκτάσεις, βραχώδεις περιοχές, δίπλα στους δρόμους και ως ενοχλητικό ζιζάνιο σε χλοοτάπητες. Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά.Επίσης είναι πολύ καλό τονωτικό, χωνευτικό και αποτοξινωτικό. Οι πρωτόγονοι λαοί πίστευαν ότι η πικράδα έδινε δύναμη και ότι μπορούσαν να θεραπευθούν από μία ασθένεια πίνοντας ένα πικρό ποτό. Φυσιολογικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε πικράδα δημιουργεί ένα ερέθισμα στον οργανισμό και αυτό έχει σαν επακόλουθο να λειτουργήσουν οι αδένες και να παράγουν υγρά, π.χ. ένα πικρό ορεκτικό ποτό, ανοίγει την όρεξη και θέτει σε κίνηση τη λειτουργία της πέψης.Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Επίσης πολύ γνωστό στην κινέζικη ιατρική και στους άραβες ιατρούς. Ευρεία χρήση είχε και στο μεσαίωνα. Το φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, C, D σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο. Το κάλιο που περιέχει έχει την αξία του διότι σαν διουρητικό που είναι δεν έχουμε απώλειες καλίου, καθώς τις αναπληρώνει με το κάλιο που περιέχει.Το φυτό περιέχει ένα λευκό γαλακτώδη χυμό (Latex). Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός περιέχουν μια πικρή ουσία, τη λακτουπικρίνη, καθώς και τανίνες, ινουλίνη, καουτσούκ, τριτερπένια, κουμαρίνες, καροτενοειδή και άλλα.
Παρασκευάζονται από αυτό εκχυλίσματα, βάμματα και διαλύματα.
Δοσολογία : Ετοιμάζουμε έγχυμα με 1-2 κουταλάκια σε 1 φλιτζάνι νερό, 20 λεπτά πριν το γεύμα μας και πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα και για 1-2 μήνες, κάνοντας ένα διάλειμμα 2 εβδομάδων και συνεχίζουμε με πιο χαλαρό ρυθμό.Έχει ακόμα αρκετές χρήσεις ψάξτε το.

H ΘΕΑ ΑΠΛΑ ΜΑΓΙΚΗ

Το φθινόπωρο τα μονοκότυλα έχουν την τιμητική τους. Κρόκοι, κολχικά και σκίλλες περνούν όλο το καλοκαίρι κάτω από το έδαφος και περιμένουν υπομονετικά όλα τα υπόλοιπα φυτά να ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους. Τότε, οι πρώτες βροχές τους δίνουν το σήμα να βγουν σε ένα απαλλαγμένο από ανταγωνισμό τοπίο.
Λευκός κρόκος, ενδημικός της Ελλάδας. Τα μορφολογικά γνωρίσματα που τον κάνουν να ξεχωρίζει είναι ο κίτρινος λαιμός, οι κίτρινοι ανθήρες, ο βαθιά χωρισμένος σε τρία μέρη στύλος και τα φύλλα που είναι συνήθως παρόντα κατά την άνθιση.

Θα τον συναντήσει κανείς σε ανοιχτούς θαμνώνες, βοσκότοπους, χέρσα χωράφια και πετρώδεις ή βραχώδεις λοφοπλαγιές. Τα υψόμετρα που προτιμά είναι συνήθως χαμηλά, αλλά έχει βρεθεί και στα 1500 μ. στην Πελοπόννησο. Ανθίζει από Σεπτέμβριο μέχρι Δεκέμβριο. Οι βολβοί του, όπως και άλλων ειδών κρόκων (π.χ. C. olivieri, C. sieberi, C. cancellatus), είναι εδώδιμοι.
ΠΡΟΣΟΧH ΜΗΝ ΤΑ ΜΠΕΡΔEΨΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΟΛΧΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤA ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ