ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΑΝΟΣ ΠΑΡΝΗΘΑ

Ένας καταπληκτικός προορισμός, μια ανάσα από το κέντρο της Αθήνας. Προσοχή μόνο τους χειμερινούς μήνες, διότι το φαράγγι γεμίζει και είναι ακατόρθωτο να το περάσετε απέναντι, όσο κι επικίνδυνο...

Το κοκκινόσπιτο της Σύρου

Η πρώτη εντύπωση θα μπορούσε να σε παραπέμψει σε ταινία θρίλερ. Το κόκκινο χρώμα στους τοίχους του σπιτιού, οι σκάλες που τρίζουν, τα πανέμορφα ταβάνια που κρέμονται μετέωρα και γενικά ο χρόνος...

Σπήλαιο Αφαίας - Όρος Αιγάλεω

Το Σπήλαιο του Νυμφόληπτου Αρχέδημου

"Ακόμα κι αν βαδίζεις προς το σκοτάδι, πάντα να κοιτάς το φως, για να μην ξεχάσεις από πού ήρθες".

Μουσείο βασανιστηρίων - Σαν Μαρίνο (Museo Della Tortura)

...Η εποχή που ο Θεός έκανε διακοπές! Ο Δήμιος μοστράρει στην είσοδο, αυθεντικός εκτελεστής μιας μαύρης σελίδας της ιστορίας μας...

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκδρομές-Εξορμήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκδρομές-Εξορμήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Σπήλαιο Πανός - Πάρνηθα

Διαδρομή: Σπήλαιο Πανός Πάρνηθα ή Λυχνοσπηλιά

Μια απίστευτη διαδρομή, στο μεγαλύτερο παράδεισο πρασίνου της Αττικής. Ξεκινήσαμε, μια παρέα 10 ατόμων για βόλτα, στη δυτική πλευρά της Πάρνηθας. Δεν είχαμε ξαναπάει και στην αρχή μας φάνηκε δύσκολο να το βρούμε, άλλα ευτυχώς μας βοήθησε η σηματοδοσία. 'Ολο το μονοπάτι είναι μαρκαρισμένο με κόκκινα ταμπελάκια - μικρές πινακίδες. Στα επικίνδυνα σημεία, που είναι 2 με 3, έχουν περάσει συρματόσχοινο, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να κρατηθεί, διότι η πλάγια κόβεται λίγο απότομα και για κάποιον άπειρο ίσως είναι λίγο δύσκολο να τη διαβεί.
Όλη η διαδρομή, μέχρι το σπήλαιο είναι καταπράσινη. Ευτυχώς αυτό το κομμάτι γλύτωσε από την μεγάλη φωτιά της 28ης Ιουνίου, 2007. Μοναδικές μυρωδιές που σε γεμίζουν ενέργεια, εικόνες που μπορείς να χαζεύεις με τις ώρες, άλλα το πιο ωραίο είναι αυτή η εναλλαγή του τοπίου που σε μαγεύει από τα πρώτα βήματα. Από τα καταπράσινα διάσελα,

Ηφαίστειο Σουσάκι-Ενα θηρίο κάτω από τα πόδια μας.



  Η ομάδα Ιχνευταί επισκέφτηκε το ηφαίστειο Σουσάκι στην περιοχή Αγ. Θεόδωροι Κορινθίας. Λίγοι γνωρίζουν για την ύπαρξή του, δεν παύει όμως να υπάρχει και να επαγρυπνεί κάτω από τα πόδια μα.   Το Σουσάκι ανήκει στο ίδιο ηφαιστειακό τόξο που ανήκουν τα Μέθανα, η Αίγινα, ο Πόρος, η Νίσυρος και τέλος, αλλά και πιο δημοφιλής, η Σαντορίνη.
  Η επίσκεψή μας σύντομη και περιεκτική, διότι τα αέρια που ανέβλυζαν από τις φυσικές στοές, έδιναν μια έντονη και ταυτόχρονα δυσάρεστη μυρωδιά. Παλιότερα από το μέρος αυτό γινόταν εξόρυξη θείου, αλλά τώρα πλέον έχει εγκαταλειφθεί.

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Λίμνη Δόξα - Ορεινή Κορινθία

  Το σημερινό μας άρθρο έχει σκόπο να μοιραστεί την εμπειρία μας από την επίσκεψη μας στη λίμνη Δόξα, στην περιοχή Φενεός, Ορεινή Κορινθία. Ξεκινώντας από την Αθήνα και μετά από περίπου 2 ώρες οδήγησης, κάναμε την πρώτη στάση στο βουνό "μικρή Ζήρεια" για ξεμούδιασμα...και χιονοπόλεμο! Είχε χιονίσει το προηγούμενο βράδυ και το τοπίο ήταν μοναδικό. Στα 1300 μ. υψόμετρο, το χιόνι είχε ζωγραφίσει πάνω στο βουνό και στα έλατα σαν σε δικό του χειμωνιάτικο καμβά. 

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Σπηλιά Φερεκύδη Σύρος (Ο δρόμος με τις σακούλες)


Η Ομάδα Ιχνευταί επισκέφτηκε αυτή τη φορά την σπηλιά του Φερεκύδη στην Σύρο.

Έχοντας ακούσει τόσα καλά λόγια για την σπηλιά, για το πόσο όμορφη είναι, την καταπληκτική θεά του Αιγαίου Πελάγους από το εσωτερικό της και το πανέμορφο μονοπάτι που ακροβατεί μεταξύ ξηράς και θάλασσας, μας κίνησε την περιέργεια να το επισκεφτούμε.
Πριν δούμε την σπηλιά, όμως, ας δούμε ποιος ήταν ο Φερεκύδης: 

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Φαράγγι Θερίσου - Χανιά Κρήτης



Αυτή η εκδρομή ήταν μια έκπληξη για μας. Βρισκόμασταν ήδη στη μαγευτική Κρήτη. Απολαύσαμε τη μοναδική ομορφιά και ενέργεια της Παλαιόχωρας, αλλά είχε έρθει η στιγμή της επιστροφής στα Χανιά. Η ώρα του φαγητού περασμένη, αλλά είπαμε να ακολουθήσουμε την προτροπή περισσότερων των 2 ατόμων, να επισκεφτούμε το φαράγγι του Θερίσου. Στο τέλος, λέει, υπήρχε μια πολύ καλή ταβέρνα.

Ρυθμίσαμε το GPS και ξεκινήσαμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε αυτό που ακολούθησε. Στη διαδρομή από Παλαιόχωρα, περάσαμε πολλά γραφικά χωριουδάκια στο βουνό Ομαλός, διασχίσαμε τα Χανιά και πήραμε το δρόμο για Θέρισο. Ξαφνικά, το τοπίο άρχισε να αγριεύει, βράχια υψώνονταν αριστερά-δεξιά μας, το τοπίο πρασίνισε, ο ήλιος κρύφτηκε και προτού το καταλάβουμε είμαστε ήδη μέσα στο φαράγγι.

Φιδοειδής διαδρομή, με γεφυράκια να ενώνουν τη γη πάνω απ’ τον ποταμό, πανύψηλα βράχια και οι κυρίαρχοι κάτοικοι του φαραγγιού…οι λατρεμένες μας κατσίκες. 
Μαζί τους το διασκεδάσαμε ιδιαιτέρως, παίζοντας κυνηγητό…για κείνες δεν ξέρουμε αν τα αισθήματα ήταν αμοιβαία, αλλά τι να κάνεις….τα παιδία παίζει…

Προτέρημα του φαραγγιού... για τους τεμπέληδες… είναι ότι διασχίζεται όλο με αμάξι. 
Στο τέλος υπάρχουν, όντως, 2 φανταστικές ταβέρνες. Εμείς κάτσαμε στην πρώτη… Φάγαμε την καλύτερη στάκα του νησιού, αλλά και πεντανόστιμους μεζέδες, φτιαγμένους από τα χεράκια της μαμάς του ιδιοκτήτη.


Αν βρεθείτε στα Χανιά, μην ξεχάσετε να περάσετε μια βόλτα κι από κει. Το προτείνουμε ανεπιφύλαχτα!





Εδώ το  βίντεο με  εξτρά κομμένες σκηνές


Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Η συνέντευξη μας στο περιοδικό traction.

...Kαι για όσους δεν πρόλαβαν, αναρτούμε τη συνέντευξη μας στον Νίκο Βιτσιλάκη, στο περιοδικό Traction του μηνός Αυγούστου.
ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Μπορεί οι φωτογραφίες  να μην φαίνονται καλά γι' αυτό υπάρχει και σε αρχείο PDF ΕΔΩ.











Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Tο Κοκκινόσπιτο της Σύρου

Λάτρης των παράξενων και περίεργων ιστοριών, δε θα μπορούσα να αφήσω αυτή την πληροφορία να πάει χαμένη.
Φθάνοντας στο νησί της Σύρου, έμαθα για ένα στοιχειωμένο σπίτι στο χωριό Επισκοπιό. Αμέσως τσίμπησα το δόλωμα! Ενδιαφέρον είπα, πρέπει να το δω κι από κοντά.
Ξεκίνησα την επόμενη μέρα να το βρω.
Φτάνοντας στο χωριό Επισκοπιό συνάντησα στην άκρη του δρόμου ένα μισογκρεμισμένο σπίτι. Να 'ναι αυτό, είπα?

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Μαντείο Δελφών


 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ



  Για χιλιάδες χρόνια το μαντείο των Δελφών ήταν από τα πιο περίεργα μυστήρια του Αρχαίου κόσμου!   Κατά την μυθολογία, ο Δίας άφησε ελεύθερους δύο αετούς, τον ένα από το ανατολικό και τον άλλο από το δυτικό άκρο του κόσμου.  Στο σημείο που συναντήθηκαν έριξε ένα Ιερό Λίθο , για να ορίσει το Κέντρο του κόσμου, τον Ομφαλό της Γης.

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Σπήλαιο ΖΑ Νάξου

   Η ομάδα Ιχνευταί, θα συνεχίσει τα άρθρα της, για το υπέροχο νησί της Νάξου. Αυτή τη φορά θα αναφερθούμε στο σπήλαιο του Ζα.
   Ξεκινήσαμε πρωί πρωί, από το πανέμορφο χωριό των Εγγαρών και με προορισμό, αρχικά το χωριό Φιλότι, το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες του Ζα και σε υψόμετρο 500 μ. περίπου.
Η διαδρομή μεθυστική από τις μυρωδιές, το φως και τη θάλασσα. Οι εναλλαγές των τοπίων σε ξαφνιάζουν. Από τη μια τα πράσινα λιβάδια, με τις μυρωδιές από τα θυμάρια, τόσο ενεργειακά και θεραπευτικά μαζί, μέχρι το σεληνιακό τοπίο, των καφέ αποχρώσεων και μια αίσθηση από άγρια δύση. Περνώντας μέσα από το χωριό Φιλότι, ακολουθούμε μια ταμπέλα στα δεξιά μας, με την ένδειξη: “Προς σπήλαιο Ζα”. Μετά από 1-2 χιλιόμετρα ο δρόμος τελειώνει. Αφήνουμε το αμάξι και συνεχίζουμε με τα πόδια.
   Μην ξεχάσετε να αδειάσετε τα παγούρια σας, μιας και λίγο πιο κάτω θα συναντήσετε την πηγή Αρίων, με το κρυστάλλινο νερό της. Αξίζει να ξαναγεμίσετε τα παγούρια σας εκεί, αλλά να πάρετε και μια ανάσα πριν την ανάβαση. Ο πλάτανος στέκει αγέρωχος και προσφέρει μαγευτική δροσιά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ξεκινάμε για τη σπηλιά. Το μονοπάτι και η θέα είναι βγαλμένα από κάποιο μυθιστόρημα του Τόλκιν. Το μικρό πετρόχτιστο μονοπάτι, ο τεράστιος όγκος του βουνού στα δεξιά σου και το σπάνιο είδος κόρακα που πετά στον αέρα, σε βγάζουν από την πραγματικότητα. Μετά από λίγο, το μονοπάτι σταματά και ξεκινά η ανάβαση. Σε λίγη ώρα, φτάνεις να χαζεύεις την πόρτα του σπηλαίου. Από μακριά φαίνεται σαν μαγική πορτούλα, που οδηγεί σε άλλες διαστάσεις. Η μυστική λέξη κλειδί για να τη διαβείς: ΖΑΣ.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Μονή Ζαρακά - Ορεινή Κορινθία

  Ξεκινήσαμε από το χωριό Κεφαλάρι, στην Ορεινή Κορινθία. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη αλλά είχε αρκετό κρύο. Οι κορυφές των βουνών χιονισμένες, το τοπίο μοναδικό και το θερμόμετρο μετά βίας πλησίαζε τους 5 βαθμούς. Πρώτος προορισμός λίμνη Δόξα. Έχοντας ακούσει πολλά γι' αυτή είπαμε να την επισκεφτούμε.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Παναγία Μοναστηριώτισσα Eγκαρές Νάξου τι λέει ο θρύλος και τι ανακαλύψαμε εμείς

Για και χαρά σε όλη την τρελοπαρέα των Ιχνευτών. 
Μια αναφορά ακόμα από το νησί της Νάξου, που μόνο αδιάφορους δεν μας άφησε, κι έτσι συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε το υλικό που μας χάρισε απλόχερα

Μια ζεστή βραδιά, καθώς καθόμασταν στο καφενείο του χωριού και έχοντας παρέα ντόπιους φίλους και περαστικούς, η κουβέντα μας στριφογύρισε γύρω από θρύλους, σπηλιές, περίεργα μέρη και αλλόκοτες ιστορίες. Μια από αυτές είναι κι τούτη εδώ. Έχοντας εξαντλήσει όλα τα άλλα θέματα, κάποιος ανέφερε μια εκκλησιά, η οποία είναι χτισμένη από τον 9ο μ.Χ. αιώνα, και τώρα είναι ερειπωμένη. 

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΟΙ ΚΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ

  Η πρώτη επαφή μας με τους κούρους τις Νάξου ήταν το καλοκαίρι του 2012,πρώτη φορά επισκεφτήκαμε τον κούρο- Θεό Διόνυσο στο χωριό Απόλλωνας.Αν και η ταμπέλες, χάρτες, τουριστικοί οδηγοί της Νάξου και του ίντερνετ λένε ότι είναι κούρος δεν πρέπει να είναι, διότι έχει εντελώς άλλη κατασκευή από τους κούρους στο χωριό Μέλανες. Θα αναφερθούμε παρακάτω σε αυτούς.
  Η μοναδική σωστή, κατά τη γνώμη μας, αναφορά που βρήκαμε, είναι στη Βικιπαίδεια: Δυτικά και πάνω από το παραθαλάσσιο χωριό Απόλλωνα βρίσκεται ένα από τα δυο αρχαία λατομεία της Νάξου στα οποία πρωτοξεκίνησε η μεγαλύτερη τέχνη της αρχαιότητας, η μαρμαρογλυπτική. Οί "κούροι" της Νάξου είναι οι αρχαιότεροι στον ελληνικό κόσμο και από το αρχαίο αυτό λατομείο του Απόλλωνα μεταφέρθηκαν στη Δήλο, αλλά και σε άλλα μέρη εκατοντάδες ημίεργα αγάλματα και μαρμάρινοι όγκοι, με γνωστότερα αυτά στις Μέλανες Νάξου. Στο αρχαίο λατομείο του Απόλλωνα έχει απομείνει ο υπερμεγέθης κούρος (11 μέτρα) του Θεού Διονύσου, δεκάδες τομές στα μάρμαρα και πολλά κομμάτια από μέλη αρχιτεκτονικά, αλλά και απομεινάρια από ημίεργους κούρους.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Η Μαγευτική Θέα από το Φρούριο Φυλής

Ξεκινώντας την κυριακάτικη εκδρομή μας αποφασίσαμε να κατευθύνουμε προς το φρούριο της Φυλής. Ο καιρός δεν ήταν και πολύ καλός στην αρχή, αλλά τελικά όχι μόνο δεν έβρεξε αντιθέτως μας έκανε και καλοκαιρία. Η συννεφιά από την άλλη μας είχε φτιάξει ένα απίστευτο soft σκηνικό ότι έπρεπε για καταπληκτικές φωτογραφίες. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε η κατασκευή του φρουρίου, φτιαγμένο περίπου στα 700 μέτρα, έχει μια πανοραμική θέα που είναι απίστευτη και ΜΟΝΑΔΙΚΗ για τα δεδομένα της Αθήνας.Το καλύτερο σημείο για να απολαύσεις την θέα, να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις είναι στη κορυφή του φρουρίου.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΗΣΕΤΕ.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Μουσείο βασανιστηρίων - Σαν Μαρίνο (Museo Della Tortura)


Μουσείο βασανιστηρίων - Σαν Μαρίνο (Museo Della Tortura)


Φτάνοντας σε ένα από τα μικρότερα κρατίδια του κόσμου, το Σαν Μαρίνο, χαμένο στην κεντρική Ιταλική χερσόνησσο, και
μετά από ένα πολύωρο βροχερό ταξίδι, το μάτι μας έπεσε σ' ένα μουσείο βασανιστηρίων. Ο βροχερός και μουντός καιρός,
σε συνδυασμό με τη μεσαιωνική πόλη του Σαν Μαρίνο, ήταν κάτι το μοναδικό.
Μεσαίωνας. 1000 χρόνια διήρκεσε. 10 σκοτεινοί αιώνες, γεμάτοι δεισιδαιμονίες, φόβους, εκτελέσεις, καταστολές των
αιρέσεων, Ιερά Εξέταση και βέβαια παντελής έλλειψη ελευθερίας του λόγου, της έκφρασης και της ατομικότητας.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

ΤΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΑ

H ομάδα ΙΧΝΕΥΤΑΙ σας παρουσιάζει τα Αναφιώτικα έναν μικρο παράδεισο κάτω από το βράχο της Ακρόπολης.




Τα Αναφιώτικα είναι μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειοανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της συνοικίας της Πλάκας. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, που είχαν έρθει στην Αθήνα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα.Η συνοικία χτίστηκε ακολουθώντας την αρχιτεκτονική των Κυκλάδων. Οι Αναφιώτες αναστήλωσαν παράλληλα με την εγκατάστασή τους, τους δύο ναούς που βρίσκονταν στην περιοχή από τον 17ο αιώνα, τον ναό του Αγίου Συμεών και του Αγίου Γεωργίου των Βράχων.Τα Αναφιώτικα
Μετά το 1922 προστέθηκαν στην περιοχή Μικρασιάτες πρόσφυγες μεταβάλλοντας την σύνθεση του πληθυσμού. Τη δεκαετία του 1950 τμήμα της συνοικίας κατεδαφίστηκε στα πλαίσια ανασκαφών. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες απαλλοτριώσεις από το υπουργείο πολιτισμού και σήμερα παραμένουν μόνο 45 οικήματα τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα επίσης πρέπει να αναφέρουμε τους δύο οικοδόμους από την Ανάφη, τον Γιώργο Δαμίγο και τον Μάρκο Σιγάλα, 'οπου χτίζουν γρήγορα και παράνομα τα πρώτα σπίτια στη βορειοανατολική πλαγιά του Βράχου της Ακρόπολης.

Περίεργος οβελίσκος στο λιμάνι της Νάξου

Κατεβαίνοντας στο λιμάνι της Νάξου έπεσα πάνω σε έναν περίεργο οβελίσκο. Μου έκανε εντύπωση διότι δεν τους συναντάς έτσι απλόχερα στις Κυκλάδες, για την ακρίβεια δεν τους συναντάς ΚΑΘΟΛΟΥ.
Ο οβελίσκος στα αρχαία ελληνικά είναι "υποκοριστικό της αρχαίας ελληνικής λέξης οβελός = σούβλα, οριζόντια γραμμή". Οι οβελίσκοι ξεκίνησαν να φτιάχνονται στην αρχαία Αίγυπτο, όπου ήταν λατρευτικός μονολιθικός στύλος (κυλινδρικός ή τετράεδρος) που τοποθετείτο ζευγαρωτά, συνήθως στην είσοδο αρχαίων αιγυπτιακών ναών. Αυτοί οι στύλοι συνήθως κατεληγαν σε μικρή πυραμίδα. Γενικά, η λέξη χρησιμοποιείται για κάθε μνημείο που έχει αυτή τη μορφή. Για τους Αιγύπτιους, συγκεκριμένα, ήταν το σχήμα αφιερωμένο στον Θεό - Ρα, τον δημιουργό της ανθρωπότητας, την πηγή του φωτός, την οντότητα από την οποία ο άνθρωπος ήταν απολύτως εξαρτημένος. Έμβλημά του ήταν ο ήλιος, το σύμβολο της ζωής, του φωτός, της γονιμότητας. Το κύριο κέντρο λατρείας του ήταν η Ηλιούπολη (Πι-Ρα το Αιγυπτιακό της όνομα, που σημαίνει η πόλη του θεού Ρα), όπου οι πρώτοι βασιλείς έχτισαν οβελίσκος με πυραμοειδή κορυφή. Το πνεύμα του Θεού ήλιου υποτίθεται ότι εισερχόταν στον οβελίσκο σε συγκεκριμένες περιόδους και σε αυτές τις περιόδους προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες. Τα θύματα ήταν κυρίως σκλάβοι και ξένοι, ενώ αν δεν υπήρχαν γινόταν διαλογή από τον τοπικό πληθυσμό. Μέχρι το 1300 π.Χ. η πόλη ήταν γεμάτη οβελίσκους, κάποιοι ήταν διακοσμημένοι με χρυσό για να συμβολίζουν τις ακτίνες του ηλίου και κάποιοι είχαν ανάγλυφες επιγραφές οι οποίες δόξαζαν το καθημερινό πέρασμα του Ρα στον ουρανό.

Αυτά για την ιστορία σχετικά με τους οβελίσκους. Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε ότι τον οβελίσκο τον έχουν χρησιμοποιήσει και μασόνοι- ελευθεροτέκτονες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα έιναι ένας τεράστιος οβελίσκος ύψους περίπου 180 μέτρων, στο κέντρο της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, ο οποίος χτίστηκε για να τιμήσει τον Τζορτζ Ουάσιγκτον, τον πρώτο Πρόεδρο και θεμελιωτή της χώρας. Σε αυτό το θηρίο τον 180 μέτρων υπάρχει ένας κυβόλιθος ο οποίος είναι δωρεά της ελληνικής κυβέρνησης και ένας ακόμα προέρχεται από τις τοπικές κοινωνίες Πάρου και Νάξου του Ελληνικού Αρχιπελάγους, όπως γράφουν στις 27 Ιουλίου 1859 οι «New York Times». Η δωρεά πάντως έγινε τον Αύγουστο του 1855, όπως αναφέρει και η επιγραφή πάνω στον κυβόλιθο που έχει τοποθετηθεί σε ύψος 180 ποδών (περίπου 55 μέτρα).
ΕΡΩΤΗΣΗ!!!!! Έχει σχέση ο οβελίσκος της Νάξου με μασόνους-ελευθεροτέκτονες ή διάλεξαν τυχαία αύτο το σύμβολο; Πραγματικά δέν ξέρω αν όλα είναι τύχη ή κάποιοι θέλουν να κάνουν τόσο αισθητή την παρουσία τους στο εν λόγω νησί και γιατί; 

Κείμενο-Φωτογραφίες: Lefteris Croc

        
 

Ο ΟΒΕΛΙΣΚΟΣ 180 μέτρων στο κέντρο της πρωτεύουσας των ΗΠΑ