H Λαδανιά ( Cistus creticus ) είναι ένας αυτοφυής χαμηλός, φρυγανώδης θάμνος που φύεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας, αλλά κυρίως στην Κρήτη και στην Κύπρο. Ανθίζει την άνοιξη, Απρίλιο και Μάιο, ανάλογα το υψόμετρο. Έχει χαρακτηριστικά "τσαλακωμένα" άνθη, χρώματος ροζ – φούξια, αλλά ανάλογα με τα εδάφη μπορεί να ποικίλει από εκρού ως και γαλάζιο. Δίνει νέκταρ καθώς και μεγάλες ποσότητες γύρης. Τα φύλλα και οι βλαστοί του φυτού, κατά τους θερινούς μήνες, εκκρίνουν μια ρητινώδη ουσία, γνωστή με το όνομα αλάδανος ή λάδανο. Το λάδανο δεν πρέπει να συγχέεται με το λάυδανο, οποιούχο παρασκεύασμα (90% αλκοόλ και 10% όπιο) που χρησιμοποιείται ως κατευναστικό φάρμακο.Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, το λάδανο θεωρείται ένα από τα πιο σπουδαία φάρμακα. Αυτή η αρωματική ρητίνη (gummi ladanum) χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων ενάντια στους λοιμούς της χολέρας, ως αρωματική ουσία για θυμιάσεις, αλλά και στην ταρίχευση των νεκρών. Ο πατέρας της βοτανικής Διοσκουρίδης ανάφέρει οτι έχει στυπτικές, θερμαντικές και μαλακτικές ιδιότητες. Ο Ρωμαίος ιατρός Celsus (25 π.Χ. - 25 μ.Χ.), αναφέρει τη χρήση της ρητίνης της αλαδανιάς, ως έμπλαστρο σε κακοήθη σαρκώματα. Ο Ορειβάσιος, διαπρεπής Βυζαντινός ιατρός, που έζησε τον 4ο αιώνα, παρασκεύαζε αλοιφή με λάδανο κατά της τριχόπτωσης. Ο Πέρσης ιατρός Αβικέννας, (η σημαντικότερη ίσως φυσιογνωμία της αραβικής ιατρικής που έζησε στην Περσία (980-1037 μ.Χ.), ο οποίος ασχολήθηκε εκτεταμένα με την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, αναφέρει τη χρήση του λαδάνου για την αποσκλήρυνση του στομάχου και εντέρου και με τη μορφή αλοιφής για τη θεραπεία του σπλήνα.
Σύμφωνα με τους σύγχρονους βοτανοθεραπευτές, το λάδανο έχει αντιφλεγμονώδη και αντιδιαρροϊκή δράση, είναι σπασμολυτικό, αποχρεμπτικό και αντικαταρροϊκό. Εχει καταπραϋντικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για την αϋπνία, τη διάρροια και τον πονόδοντο.
"Όταν γυρίζει ο αλάδανος τ'αχτένιστο κεφάλι του".................Οδυσσέας Ελύτης
ΚΑΙ ΕΔΩ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΔΑΝΙΑ
Φωτό: Lefteris Croc
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου